Tegenstrijdige nieuwsberichten op één dag, allebei over excuses.
Na een staatsgreep (1965) verloren veel Indonesische burgers hun nationaliteit, ballingschap was hun lot. Na 60 jaar mogen zij terugkeren! Die slachtoffers willen naast een paspoort ook excuses maar gaan die niet krijgen. Het huidige bewind vindt zichzelf niet aangewezen om de excuses te maken. De daders van toen zijn bestraft of onderhand overleden.
Daarna het bericht over een handtastelijke werkgever. Bij leven biedt hij excuses aan en die worden subiet geweigerd: te laat en ongeloofwaardig.
Nederland wacht op Japanse excuses aan de “troostmeisjes”. Een walgelijk woord voor de Nederlandse krijgsgevangenen die in oorlogstijd geprostitueerd werden. Seksslavinnen voor de Japanse soldaten. Het gros van die soldaten is dood. De enkeling die nog leeft, heeft zijn hitsigheid verloren. Nederland wacht, Japan zwijgt.
Nabestaanden van de neergehaalde vlucht MH17 wachten op Russische excuses. Wie heisa wil moet tijdens een gezellige avondje beginnen over excuses voor het slavernijverleden?
Elton John bezong de menselijke realiteit: sorry schijnt het moeilijkste woord te zijn.
De afrekencultuur, die onze ontkerstende samenleving teistert, is van God los. Op hoge toon worden excuses geëist en op verontwaardigde toon worden ze direct afgewezen. ‘Het zijn alleen maar woorden, hoe moet ik weten dat je het meent?’ Zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten?
‘Als wij zeggen zonder zonde te zijn, bedriegen wij onszelf en woont de waarheid niet in ons.’ (1 Johannes 1, 8) Als andermans excuses te laat en ongeloofwaardig zijn, zijn die van u en mij dat dan ook? En wat dan met onze excuses richting God?
Dagelijks klinkt met het Onze Vader: ‘vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren.’
Woorden die uit oprechte harten tot God mogen worden gericht. Hij doorziet als geen ander de schone schijn. Je zal bij God zelf als ongeloofwaardig bekend zijn…
Wat vergeving en barmhartigheid betreft is Jezus pijnlijk helder. Niks geen vrome prietpraat. Hij gaf nota bene zijn eigen leven voor andermans zonden.
Uitgedaagd door Petrus, hoe vaak te vergeven, antwoordt Jezus: ‘niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventigmaal zevenmaal’ (Matteüs 18, 22) en verhaalt over de meedogenloze dienaar. Vergevingsgezindheid heeft gelovig onbegrensd te zijn. Zoals God u, en zelfs mij, genadig is: onbegrensd.
Tja, God is werkelijk niet van deze wereld! Gelukkig maar, heeft de samenleving toch nog een kans om leuk en goed te worden.
Dat begint bij onszelf in onze goedgunstige omgang met elkaar en elke mens.